Dracula w wykonaniu Leslie Nielsena jest ujmującym, pełnym wdzięku i osobistego uroku wampirem o arystokratycznych manierach, który w trumnie trafia do Londynu, gdzie przeżywa miłosne perypetie i mnóstwo zabawnych przygód. Opowieść zaczyna się jednak w Transylwanii w 1893 r. Młody prawnik z Oxfordu, Renfield (Peter MacNicol), specjalizujący się w handlu nieruchomościami, przyjeżdża tu w interesach. Do wioski podwozi go bryczką miejscowy woźnica, ale po zapadnięciu zmroku odmawia dalszej jazdy. Drogę wiodącą do położonego na górze zamczyska Renfield musi pokonać pieszo. Pierwsze spotkanie z dziwacznym gospodarzem usprawiedliwia przerażenie okolicznych mieszkańców, którzy nawet nie chcieli wymawiać imienia księcia Draculi. Po burzliwej nocy, podczas której nawiedzają gościa piękne dziewice, nadchodzi poranek. Dracula hipnotyzuje Renfielda, czyniąc go swoim sługą, i wraz z nim pospiesznie opuszcza Transylwanię. Ukryty w trumnie przypływa statkiem do Anglii. Dracula rzuca się w wir życia londyńskich wyższych sfer. Zaprzyjaźnia się z najbliższym sąsiadem, doktorem Sewardem (Harvey Korman), dyrektorem zakładu psychiatrycznego, gdzie pozostaje opętany Renfield. W operze doktor przedstawia hrabiego Draculę córce Minie (Amy Yasbeck) i jej narzeczonemu, Jonathanowi Harkerowi (Steven Weber), oraz swojej podopiecznej, Lucy (Lysette Anthony). Pożądanie Draculi wzbudzają obydwie śliczne panny. Niespodziewanie zdobywa serce Lucy, która wskutek ukąszenia wampira podupada na zdrowiu. Na pomoc zostaje wezwany łowca wampirów, profesor Van Helsing (w tej roli sam Mel Brooks).